خصوصی سازی یا خصوصی خواری/ فساد بزک شده؟  

 قرار بود خصوصی سازی دولت را کوچک کند، اما فقط مالکیت کاغذی را جابه جا کرد؛ مدیریت همچنان دولتی یا خصولتی ماند، بهره وری سقوط کرد و تنها چیزی که خصوصی شد، -  قرار بود خصوصی سازی دولت را کوچک کند، اما فقط مالکیت کاغذی را جابه جا کرد؛ مدیریت همچنان دولتی یا خصولتی ماند، بهره وری سقوط کرد و تنها چیزی که خصوصی شد، سود شخصی گروهی محدود بود.

  عصر ایران؛ حمید نجف- در نگاه رسمی، قرار بود خصوصی سازی نسخه نجات اقتصاد ایران باشد؛ انتقال بنگاه های دولتی به بخش خصوصی، افزایش بهره وری، کوچک سازی دولت و ایجاد رقابت سالم در بازار.

اما آنچه در عمل رخ داد، نه خصوصی سازی واقعی، بلکه خصوصی خواری بود؛ واگذاری دارایی های ملی به حلقه ای محدود از شبه دولتی ها، نورچشمی ها و صاحبان قدرتی که نه پول خود، بلکه سرمایه مردم را به نام خصوصی سازی تصاحب کردند و امروز همان بنگاه ها تبدیل به کانون زیان، فساد، بدهی و تعطیلی شده اند.

 طی دو دهه گذشته، هیچ کس فراموش نکرده چگونه کارخانه های بزرگ و سودده، از صنایع مادر تا شرکت های پتروشیمی، از فولاد و آلومینیوم تا مخابرات و ماشین سازی، با قیمت های نازل، اقساط طولانی، یا حتی بدون پرداخت واقعی، به افرادی سپرده شدند که نه اهلیت داشتند، نه برنامه توسعه و نه تعهد به حفظ اشتغال.